![[تصویر: Strong-Password.jpg]](http://up.elmology.ir/Strong-Password.jpg)
علمولوژی: یک فرضیه عمومی که در مورد پسوردها (گذرواژه) وجود دارد و آن این است که هرچه کاراکترهای پسورد بیشتر باشد و یا اصطلاحاً پسورد بلندتر باشد، بهتر خواهد بود. اما مشکل اینجاست که کاربران به پسوردهایی راحت تر و کوتاه تر علاقه دارند. همچنین کاربران معمولاً از پسوردهایی استفاده می کنند که از لحاظ ساختاری و دستور زبان درست باشد.
اما بر طبق مطالعه اخیری که توسط «اشوینی رائو» در دانشگاه «کارنیگ ملون» صورت گرفته، نشان داده می شود که محققان الگوریتمی را بوجود آورده اند که براحتی می تواند پسوردهایی که ساختار بلندی دارند و از لحاظ گرامری هم درست هستند را براحتی باز کند. در این مطالعات گفته می شود: «زمانی که کاربران از جمله ها و یا عبارات بلند استفاده می کنند، بخاطر ساختار دستور زبانی، نیاز به تلاش برای حدس فواصل بین کلمات کاهش خواهد یافت».
در واقع الگوریتم رائو حدس های خود را با ترکیب درست لغات و عبارات موجود در پایگاه دادگاه، حدس می زند. در حالی که الگوریتم های دیگر حدس های خود را براساس هر لغت ابراز می دارند، در این الگوریتم جدید این لغات براساس گرامر درست با هم ترکیب می شوند، به عنوان مثال Ihave3cats.
بر اساس این الگوریتم، محققان توانستند ۱۰ درصد پسوردهای بلند را که با الگوریتم های موجود باز نمی شوند را باز کنند.
با توجه به این مطالعات می توان نتیجه گرفت که اگر پسورد انتخابی شما از لحاظ ساختاری و دستور زبانی بر اصول درستی استوار نباشد، احتمال بیشتری وجود خواهد داشت تا پسورد شما امن تر بماند.